In het Regeerakkoord voor het nieuwe kabinet Rutte III staat als klimaatdoelstelling dat de broeikasgasemissies in 2030 met 49% verlaagd moeten zijn ten opzichte van 1990. Dat is een reductie van ongeveer 20% van de huidige uitstoot. Binnen de landbouw- en voedselsector mag de huidige productie daar niet onder lijden. Technische maatregelen hebben de voorkeur boven volumebeperkende maatregelen. Om na te gaan in hoeverre de doelstelling voor de akkerbouwsector haalbaar is, heeft Spruijt Consultancy dit voor een representatief akkerbouwbedrijf in de Flevopolder onderzocht. Een verlaging van de CO2-afdruk per hectare met 31% lijkt mogelijk.
Op basis van teeltregistratiegegevens van aardappelen, suikerbieten, uien en wintertarwe heeft Spruijt Consultancy de huidige CO2 voetafdruk van een akkerbouwbedrijf bepaald. Dat is de totale hoeveelheid broeikasgassen die vrijkomt voor de teelt van een product. Een groot deel van die broeikasgasemissies wordt bepaald door stikstofkunstmest. In kunstmestfabrieken wordt namelijk veel gas verstookt en CO2 uitgestoten voor de productie van kunstmest en bij de omzetting van stikstof in de bodem komt veel lachgas vrij. Met een aantal concrete maatregelen blijkt gemiddeld per hectare van een akkerbouwbedrijf een verlaging van 31% van de CO2 voetafdruk mogelijk. Per ton uien is dit zelfs 35% en voor de aardappelen, tarwe en suikerbieten respectievelijk 27%, 25% en 24%. Belangrijke voorwaarde bij de selectie van maatregelen is dat deze in 2030 voor de akkerbouwer technisch en economisch haalbaar zijn.
bron: Spruijt Consultancy,