Uien passen niet in hulpprogramma's hongerend Afrika

In april lanceerde Chayenne Wiskerke haar initiatief om de honger in Afrika te helpen bestrijden door een grootschalige hulpactie op te zetten voor hongerige Afrikanen. De uiensector kampte op dat moment met enorme overschotten. Ze benaderde ministeries, internationale hulporganisaties en reders om een soort luchtbrug tot stand te brengen en legde contact met importeurs, maar slaagde er niet in om een grootschalige uienvoorziening te regelen.

Ze kreeg de steun van rederij Maersk, die bereid was de uien voor weinig geld naar Oost-Afrika te verschepen en de leveranciers, maar bij de ambassades bleef de deur vaak gesloten. Minister Ploumen nam wel contact op en liet onderzoeken of de uien pasten in de hulpprogramma's van hongerend Afrika, maar dat was volgens haar woordvoerder niet het geval.

"We hebben kunnen importeren in Oeganda, Kenia, Tanzania en Djibouti, maar het ging steeds om aantallen containers en niet om tonnen", verklaart Chayenne in het FD. Het grote probleem is volgens haar dat de importheffingen die veel Afrikaanse landen hanteren als het gaat om voedsel niet worden verlaagd. "De Afrikaanse regeringen beschermen hun eigen teelt. Ik vind het onbegrijpelijk dat ze in tijden van echte nood importheffingen van 100% hanteren op basisvoeding."

Waar het Wiskerke wél lukte om door te dringen op lokale markten, was de reactie doorgaans positief, zegt de Zeeuwse: 'De handelaren roemden de kwaliteit van onze uien. Het was de eerste keer dat we Nederlands uien naar Oost-Afrika exporteerden. We hebben ons product laten zien aan lokale importeurs. Die kunnen misschien intern de druk opvoeren. Volgend jaar kunnen we wellicht van die contacten profiteren. We hebben een goede importeur gevonden voor dat deel van Afrika. Naar mijn idee zijn we voor 60% geslaagd in de opzet.'

Bron: FD