"Limburg biedt mogelijkheden in de uienteelt"
Hove, die in 2004 in Margraten zijn gestart met het telen van uien. Met de bouw van een bewaarschuur in 2011 hebben zij hun bedrijf een nieuwe impuls gegeven.
Het telen van uien ging vanaf het begin al prima, blikken Jean en Nico van den Hove acht jaar na dato terug. Dat de start desondanks weinig hoopgevend was, lag eerder aan de slechte prijzen die destijds werden betaald dan aan de teelttechnische mogelijkheden in het Limburgse land. Die mogelijkheden waren er. Daar waren de neven ten stelligste van overtuigd. En dus hielden zij vol.
Intussen hebben zich wel al enkele wijzigingen voorgedaan. Zo zijn ze gestopt met ploegen. Jean: “Wij telen op licht hellende, löss grond, die heel gevoelig is voor erosie. Dan maak je het er niet beter op door te gaan ploegen. Daar zijn we dus
mee gestopt voor de uienteelt.” Na de tarweteelt wordt nu gele mosterd ingezaaid. Als de omstandigheden in de winter goed zijn, wordt de groenbemester fijngemaakt. Dat gebeurt met een klepelmaaier die voor op de trekker wordt gemonteerd en in één werkgang met een 11-tands cultivator wordt losgetrokken tot op 35 cm diepte. Zodra de grond droog genoeg is om in te zaaien, wordt de grond vlak gemaakt en aangedrukt. Dat gebeurt met een sterncracker en een rotorkopeg met crosskitwals.
Ook de N-bemesting wordt aangepast aan de specifieke Limburgse omstandigheden: “We strooien maximaal 120 kg stikstof. Uit ervaring weten we dat er op onze gronden nog een late mineralisatie plaatsvindt van stikstof. Een te ruime hoeveelheid N leidt tot zwakkere planten en een slechtere huidvastheid.”
Inmiddels beteelt de maatschap een areaal van 39 hectare zaaiuien. Teelttechnisch steekt het bedrijf goed in elkaar. Er was alleen nog een grote wens: een bewaarschuur. In Limburg zit geen pakstation. Om gemakkelijk af land te kunnen leveren, is een bewaarschuur feitelijk een vereiste. Dat onderkenden de neven al vrij snel na de start van hun bedrijf. Toch duurde het vergunningtechnisch tot dit jaar voordat de schuur er daadwerkelijk mocht komen Nu staat hij er, 50 x 30 meter groot en inpasbaar gemaakt in het Limburgse landschap. Voorzien van een roostervloer waarop 2.300 ton kan worden opgeslagen. Jean: “Wij zijn er echt ontzettend blij mee. Wij hebben flink geïnvesteerd in ventilatie en kachelcapaciteit. Vanuit de overtuiging dat ook Limburg ruimte biedt om uien te telen, mits je 100% gaat voor kwaliteit.”
Bron: Uien Magazine, De Groot & Slot