Chris de Visser, algemeen projectleider Uireka 2.0, heeft voor de nieuwsbrief Uireka van januari 2022 een column geschreven. Hieronder is de column van Chris te lezen:
Gewasgezondheid is een steeds belangrijker thema in de teelt van gewassen en zo ook in die van uien. Op 12 januari hield de Vaste Kamercommissie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit een rondetafelgesprek over gezonde gewassen en gezonde bodems. Een actueel onderwerp, dus. Het doel van die sessie was om de Kamer te informeren over nut en noodzaak van gewasbeschermingsmiddelen. Sommige sprekers benadrukten het belang van laag-risico middelen om de wegval van de chemische middelen op te vangen, terwijl anderen benadrukten dat we ons meer en meer moeten concentreren op een weerbaarder gewas én een weerbaarder bodem; een systeemsprong dus.
Een dag eerder, tijdens het webinar van de Themadag Uien, bleek dat telers zich grote zorgen maken over de toenemende wegval van middelen. De stuurgroep van Uireka had zich over deze wegval al eerder laten informeren door specialisten die precies weten waar we de komende jaren problemen mogen verwachten. Hun conclusie was dat de onkruid- en ziektebestrijding steeds moeilijker wordt en dat zij echt problemen verwachten bij de bestrijding van insecten.
Met Uireka spelen we in belangrijke mate in op deze actualiteit van gewasbescherming. We werken aan de inzet van laag-risico middelen, juist bij de beheersing van insectenplagen. Ook in 2022, het laatste teeltseizoen van het huidige Uireka onderzoeksprogramma, zullen we kijken naar de effectiviteit van deze middelen. Daarnaast werken we met Uireka ook aan weerbaarheid. Nu is weerbaarheid iets dat niet alleen met een individuele teelt samenhangt, maar veel meer in bouwplan- en bedrijfsverband vorm en inhoud moet krijgen. Het systeemniveau is dus belangrijk. Dat is ook de reden dat we als Uireka ook dit jaar samenwerken met andere onderzoeken die juist op dit niveau bezig zijn. Het samenwerken laat echter onverlet dat we zelf ook goed kijken naar wat we op teeltniveau kunnen bijdragen aan weerbaarheid. Voorbeelden hiervan zijn de inzet van geprimed zaad en de teelt op ruggen.
Toch is gewasbescherming niet de enige belangrijke uitdaging voor de uienteelt. De gevolgen van klimaatverandering zijn jaarlijks zichtbaar en droogte is daar één van. Daarom werken we ook in 2022 aan de mogelijkheden van irrigatie: wat betekent dit voor kosten én opbrengst? Zeker in Zeeland is dit onderzoek van groot belang. Maar nu de teelt op droge zandgronden steeds meer terrein wint, zal dit onderzoek ook daar met belangstelling worden gevolgd.
Kortom, Uireka is goed gepositioneerd in de actuele discussies, ontwikkelingen en uitdagingen. En dat is ook hard nodig. Ik was en blijf ervan overtuigd dat precies dit de reden is dat de innige samenwerking tussen onderzoek en de uienketen vruchten afwerpt. Ook in 2022 én – naar ik hoop en verwacht – ook in de jaren daarna.
Bron: www.uireka.nl