"Flabbergasted ben ik, wanneer ik de stikstofdoelenkaart van Nederland bekijk", aldus Wikje de Jong, die een akkerbouwbedrijf heeft met haar man, in een LinkedIn post. In een verontwaardigde post deelt ze haar mening over de stikstofdoelenkaart.
"Als akkerbouwer aan de westkant in de Noordoostpolder zijn wij opeens ingedeeld in een transitiegebied. De opdracht: 47% minder N-uitstoot."
"En waarom? Geen idee. Er is hier bijna geen koe, varken, kalf, geit, kip te bekennen. De belangrijkste hoogrenderende gewassen in dit gebied zijn pootaardappelen, uien en bloembollen. Opdrachtige vruchtbare zavelgrond. Zeer geschikt voor alle teelten. Rechte kavels van 300 bij 800 meter, dus efficiënt. Zoet water aanwezig door het aangrenzende Natura 2000 gebied het IJsselmeer. En vrijwel alle erven omzoomd met bomen en struiken, waarin óók natuur te vinden is."
"In dit gebied telen mijn partner en ik met zo weinig mogelijk emissies naar water en lucht pootaardappelen, zaaiuien, suikerbieten en tarwe. Dit doen we o.a. door onze bodem te voeden met organische stof, zoals champost (kringloop) en zoveel mogelijk groenbemesters (óók CO2-opname). En ja, we passen kunstmest toe. Voor precieze bemesting. Verder gebruiken we gewasbeschermingsmiddelen bij lage windsnelheden. Dit alles met precisie-apparatuur."
"Het is mij een raadsel waarom er 47% stikstof moet worden gereduceerd in dit gebied. Het feit dat ik dit niet weet (ik ben een redelijk ingelezen persoon), vind ik triest. Wij zijn niet alleen bewoner, maar óók eigenaar van de grond. Hierbij past geen topdown-benadering van een overheid in Nederland."