Tholen - Op de site van de REO Veiling in Roeselare bruist het van bedrijvigheid. Tussen de kratten met aardappelen, uien en vollegrondsgroenten tref je er ook Filip De Stoppeleire, die er samen met zijn vrouw een mix van eigen teelt en bij binnen- en buitenlandse leveranciers ingekochte waren levert aan een trouw klantenbestand. "Onze dagen zijn goed gevuld, maar we houden er een boterham aan over", lacht Filip.
© Filip De Stoppeleire
Vanuit hun magazijn bedient het echtpaar groenteboeren, marktkramers, hoevewinkels en restauranthouders. "We verkopen niet aan supermarktketens, en dat is ook niet meteen de bedoeling", zegt Filip. "Het klantenbestand is behoorlijk stabiel, al merk ik wel dat de kleine kruideniers het moeilijk krijgen. Nieuwe klanten zijn er af en toe ook wel, vooral boerderijwinkels."
Een belangrijk deel van het assortiment komt rechtstreeks van hun eigen gronden. "We telen zelf aardappelen en sinds kort ook sjalotten", vertelt Filip, wiens teeltbedrijf in het West-Vlaamse Geluwe is gevestigd.
© Filip De Stoppeleire
Daarnaast kopen ze groenten aan op de veilingklok van REO. Voor uien trekken ze zelfs de grens over: "In Nederland kopen we gesorteerde en afgestaarte uien in drie klassen. Die verpakken we zelf in kilo- en vijfkilo-verpakkingen of los in kratten."
Zaaisjalotten zijn langer houdbaar
Ook Frankrijk is een vaste waarde. "Onze plantsjalotten kochten we lange tijd in Bretagne. Maar de kwaliteit viel de laatste jaren wat tegen. Dus besloten we om het zelf te proberen." 2025 is, op een poging tien jaar geleden na, het eerste jaar dat Filip zaaisjalotten teelt. "Persoonlijk vind ik de zaaisjalot evenwaardig aan de plantsjalot. Hij bewaart zelfs beter en de ziektedruk lijkt lager." Ook banaansjalotten vonden dit jaar een plek op het veld. "We sorteren de sjalotten in twee maten: groot en klein."
© Filip De Stoppeleire
De teelt past bovendien goed in de vruchtwisseling met aardappelen. "Tot nu toe konden we alleen eigen aardappelen vermarkten. Nu verandert dat, zeker als we investeren in een oogstmachine voor de sjalotten. Die verschilt trouwens van een gewone uienrooier", legt hij uit.
Filip is niet de enige teler in de streek die uien of sjalotten teelt. "Hier bij ons in de regio, tussen Kortrijk en Ieper, zag je tot voor tien jaar geen uien op de velden. Nu staat het vol. Veel uien die hier worden geteeld, zijn voor de pakstations in Nederland bestemd."
Moeilijke keuzes in droge tijden
Hoewel het groeiseizoen aanvankelijk moeizaam begon door droogte, spreekt Filip van een geslaagde oogst. "Bij de opkomst hebben we wat verlies gehad, maar uiteindelijk kregen we een mooie sortering en prima kwaliteit."
© Filip De Stoppeleire
Beregenen deden ze niet, op aanraden van een ervaren collega. "De kans dat de grond bij aanhoudende droogte zou dichtslaan na beregenen was te groot, zeker op zandleemgrond. Dan zouden de plantjes door de korstvorming moeilijk bovenkomen."
Met 1,5 hectare sjalotten in de grond dit jaar, is er ruimte voor uitbreiding. "Maar ons bedrijf is daar niet echt op ingericht. We willen het voorlopig kleinschalig houden."
Kleine schaal biedt voordelen en uitdagingen
Hoewel de kleine schaal enkele voordelen biedt, stelt het de ondernemer zeker ook voor uitdagingen. "Loonwerkers zijn moeilijk te vinden, dus voor het rooien van de sjalotten hebben we een gespecialiseerde oogstmachine nodig. Maar zo'n investering weegt natuurlijk voor een klein bedrijf zoals het onze", besluit de sjalottenteler.
Voor meer informatie:
Filip De Stoppeleire
De Stoppeleire
Ieperstraat 185
8940 Wervik, België
[email protected]
Dit artikel is afkomstig uit de uienspecial van het vakblad Primeur. Klik hier om een abonnement af te sluiten.
