De recent gepubliceerde Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) van de Europese Unie verplicht alle beursgenoteerde en andere grotere Europese bedrijven om uitgebreid te rapporteren over duurzaamheidsonderwerpen. Voor die bedrijven vormt dit een grote uitdaging, aangezien de meeste voor het eerst over deze onderwerpen rapporteren en de CSRD-verplichtingen zeer uitgebreid en gedetailleerd zijn, zo schrijft ABN AMRO.
Tegelijk verschaffen de vereisten veel nieuwe inzichten waar bedrijven voordeel uit kunnen halen. De CSRD is veelomvattend en raakt de volledige bedrijfsvoering, dus waarom zou men de kans niet aangrijpen om het bedrijf van binnenuit op duurzaamheid te toetsen en nieuwe bedrijfsmodellen te ontwikkelen?
Om bedrijven in de rapportage te begeleiden verwijst de CSRD naar een onlangs ontwikkelde set van twaalf rapportagestandaarden: de European Sustainability Reporting Standards (ESRS). In deze white paper wordt ingegaan op de vijfde standaard – de ‘ESRS E5’ – die als onderwerp ‘grondstoffengebruik en circulaire economie’ heeft. In de white paper worden inzichten gedeeld die uit het meest recente onderzoek van de Coalitie Circulaire Accounting (CCA) komen. In dit onderzoek is samen met de Deense verffabrikant Hempel in kaart gebracht welke implicaties ESRS E5 voor Hempel heeft. Hierbij is de nadruk gelegd op de eerste zeer bepalende stappen die een bedrijf moet zetten om goed over ESRS E5 te kunnen rapporteren: het maken van de materialiteitanalyse en de selectie van duurzaamheidsindicatoren waarover gerapporteerd moet worden.
De dubbele materialiteitsbeoordeling
Onder de CSRD zijn bedrijven verplicht om een dubbele materialiteitsbeoordeling te doen. Hierbij moet beoordeeld worden of bepaalde onderwerpen materiële gevolgen hebben voor de buitenwereld en of onderwerpen materieel zijn voor het bedrijf zelf. Bedrijven moeten in deze analyse dus zowel kijken naar de impact van het bedrijf op de economie, het milieu en mensen (‘inside-out’) als naar onderwerpen die op korte en langere termijn financiële risico’s of kansen genereren voor de eigen organisatie (‘outside-in’). In de case study met Hempel is het Hempel-materialiteitsbeoordelingsproces gesimuleerd. Hieruit kwamen enkele aanbevelingen naar voren om het meeste uit de materialiteitsbeoordeling te halen:
Neem verantwoordelijkheid voor de materialiteitsbeoordeling
Het materialiteitsproces begint met het maken van een lijst met onderwerpen die mogelijk materieel zijn. Neem een proactieve rol in en maak op basis van gesprekken met interne en externe stakeholders een lijst van potentieel relevante onderwerpen. Deze gesprekken zullen veel inzichten leveren die niet alleen relevant zijn voor een rapportage, maar ook voor de bedrijfsstrategie.
Breng ook onbekende factoren in kaart
Het doen van een materialiteitsbeoordeling kan lastig zijn omdat voor sommige onderwerpen de daadwerkelijke impact lastig te kwalificeren is. Zorg ervoor dat men desondanks gaandeweg meer inzicht krijgt in deze onderwerpen. Zo krijgt men tijdig de voor de relevante opkomende duurzaamheidskwesties in beeld en kan er actie ondernomen worden.
De selectie van indicatoren
Naast het doen van een materialiteitsanalyse verplicht de CSRD bedrijven om over een meerderheid van materiële onderwerpen kwalitatieve, kwantitatieve en digitaal gelabelde informatie te rapporteren. Zodra de wetgeving in volle omvang van kracht is, zijn 50.000 Europese bedrijven direct vergelijkbaar op basis van de uitkomsten van meer dan honderd verschillende duurzaamheidsindicatoren. Hoewel deze rapportage zal leiden tot een schat aan nuttige duurzaamheidsgegevens, zal het kunnen ophoesten van de juiste informatie voor veel bedrijven een uitdaging vormen.
Onder de CSRD moet zowel rekening gehouden worden met toekomstige impact van bedrijven als met impact elders in de waardeketen. Ook moeten de gerapporteerde gegevens door een accountant goedgekeurd worden. Het is, kortom, niet haalbaar om dit proces binnen een of twee teams van het bedrijf te beheren. Om het meeste uit het selecteren van indicatoren te halen heeft de CCA de volgende aanbevelingen:
- Wijs eigenaarschap toe en bed de rapportage in in de bestaande strategie
Het is cruciaal dat het seniormanagement zich verantwoordelijk voelt voor de CSRD-rapportage. Zorg ervoor dat het management de waarde inziet van deze rapportage en dat de bijbehorende processen onderdeel worden van de standaard rapportage. - Focus op impact
Hoewel het merendeel van de kernindicatoren die genoemd worden in de twaalf ESRS-standaarden erg waardevol zijn, is het verstandig om deze niet zomaar allemaal over te nemen. Bepaalde indicatoren zijn meer impactvol dan anderen; focus op de indicatoren die de meeste impact hebben. - Ontwikkel een iteratieve aanpak
Ondanks de uitgebreide rapportageverplichtingen van de CSRD is het toegestaan dat bedrijven hun rapportage over een langere periode opbouwen . Maak hier gebruik van en zorg dat men gaandeweg de systemen en capaciteiten opbouwt om over alle onderwerpen te rapporteren. - Leer van elkaars lessen
Uit de Hempel-casus komt duidelijk naar voren dat het een enorm voordeel kan zijn als het proces van indicatorselectie gebruikt wordt om alle werknemers aan te moedigen en te enthousiasmeren om de voordelen van deze gegevens in te zien.
Kortom, zie CSRD als een kans om een toekomstbestendige bedrijfsstrategie te ontwikkelen. Ondanks alle complexiteit van de CRSD is de enige manier waarop bedrijven deze rapportage helemaal verkeerd kunnen doen, door het volledig te negeren.
Lees hier het volledige rapport
Bron: ABN AMRO