"India is ons in volume voorbij gestreefd", trapt Gijsbrecht Gunter zijn vurige pleidooi af. "Onze concurrentiepositie is niet vanzelfsprekend. Maar wat doen we? Wij blijven onze afzet richten op de landen die we van oudsher al bedienen. Als ik even mag chargeren: hoe goed kent de keten de afzetpotentie eigenlijk? Weten we hoeveel inwoners we bedienen, wat het consumptiepatroon is en welke wensen er zijn?"
Meer doen dan ‘op de tent passen’
Gijsbrecht Gunter is breed actief in de keten. Hij is zelfstandig ondernemer. Betrokken bij Monie, het bedrijf van zijn schoonvader. Voorzitter van het Comité Uienhandel en lid van de Promotiecommissie Ui. Hij trekt projecten binnen de Agro- en Foodsector met speciale aandacht voor de ‘Biobased Economy’. En hij is projectmanager voor de SAU, die als doel heeft om onder leiding van Huib Eversdijk de concurrentiepositie van de uienketen te versterken."Continuïteit houdt meer in dan ‘op de tent passen’ en groeien in absolute zin. De Europese markt bijvoorbeeld stelt steeds hogere eisen aan kwaliteit. En kwaliteit is meer dan alleen productkwaliteit. Ook de contacten, de traceerbaarheid en snelle informatievoorziening bepalen de kwaliteit. Daar moeten we als keten op inspelen. Global- GAP is daarom een must voor de Europese markt. Ik hoor telers vaak zeggen: ‘we doen het allemaal, alleen we schrijven het niet op.’ Je mist kansen door dat wat je doet niet te verkopen."
Afstemmen op behoeften
"We zijn geneigd om nog te veel vanuit onszelf te denken", vervolgt Gunter: "Wat kost een product mij en wat geeft de handel mij? Zo denken we nog vaak. Dat is heel aanbodgericht. Plat gezegd duwen we met zijn allen hetzelfde product de markt in, zonder dat het ons iets uitmaakt waar die ui terecht komt. Maar als het je lukt om je product aantrekkelijker te maken dan het product van je buurman - lees: af te stemmen op behoeften - dan kun je dat te gelde maken."Om zijn betoog kracht bij te zetten, noemt hij een voorbeeld: "Er gaat jaarlijks tweehonderdduizend ton naar het Midden-Oosten. Daarvan komt geen enkele kilo uit ons land. Hoe kan dat? Misschien moeten we een andere variant brengen. Hetzelfde geldt voor landen in Centraal- en Zuid-Amerika. Wat weten we ervan en belangrijker: welke acties ondernemen we? Coördinatie van kennis ontbreekt om onze miljoen ton uien zo goed mogelijk bij de consument te brengen, die per jaar zestig miljoen ton uien consumeert. En dat is vreemd voor een land dat na India de meeste uien exporteert en enorm veel potentie heeft."
Kennisbank
In het verbinden van kennis liggen kansen, meent SAU. Daarom is zij druk bezig met het aanleggen van een digitale kennisbank. "In deze databank bundelen we informatie over afzetmarkten, inhoudstoffen en fundamenteel onderzoek. De databank is straks voor iedereen uit de keten vrij toegankelijk. Zie het als een platform waar zaadhuizen, telers, handelaren, pakstations en exporteurs elkaar ontmoeten, informeren en inspireren. Een platform van waaruit nieuwe initiatieven ontstaan die onze concurrentiepositie uiteindelijk moeten versterken."Bron: Uien Magazine, De Groot & Slot